تنفس مصنوعی و دستوالعمل اجرای صحیح آن

در اکثر حوادث مانند غرق شدن، خفگی براثر گازهای سمی و نیز در موارد ضعف و بیحالی شدید ممکن است برای عادی کردن وضع تنفس به تنفس مصنوعی متوسل شویم.مهم است این عمل با روش صحیح آن انجام گیرد.شما در این مطلب از مجله برفانک با دستورالعمل صحیح تنفس مصنوعی آشنا می شوید.

سه روش ساده تنفس مصنوعی

لباس قسمت بالا تنه حادثه دیده را بسرعت بیرون آورید و او را بر روی شکم بخوابانید. سپس پارچه یا لباسی را بشکل بقچه کوچکی در آورده زیر پیشانیش بگذارید تا بینی و دهان او آزاد شود و بتواند تنفس کند. در این وقت نزدیک پاهای شخص حادثه دیده زانو بزنید و دستهای باز خود را به دو پهلوی او بگذارید و فشار ملایم و مداومی به دنده های قسمت پایین قفسه سینه وارد آورید. سپس بتدریج فشار دادن را قطع کنید تا ریه ها بتوانند از هوا پر شوند. این فشار دادن و رهاکردن متناوب را باید معادل تعداد دفعات تنفسی طبیعی شخصی عادی (پانزده بار در دقیقه برای افراد بالغ و کمی بیشتر برای کودکان) ادامه دهیم. بنابراین در هر حرکت دم و بازدم مصنوعی باید در افراد بالغ در حدود چهار ثانیه و در کودکان در حدود سه ثانیه طول بکشد.

 روش دوم برای تنفس مصنوعی

روش مذکور را می توان در حالی که بیمار بر پشت خوابیده باشد اجرا کرد. برای این منظور پارچه یا پتوی کوچکی را لوله کرده زیرکمر بیمار قرار دهید به طوری که سرو گردن پایینتر از قفسه سینه قرار گیرد. سپس نزدیک ران های شخص حادثه دیده چهار زانو قرار گیرید و دو دست خود را با پنجه های باز بر روی دنده های قسمت پایین تراز نوک پستان بگذارید و آهسته با شمارش یک و دو به دنده های ناحیه مزبور فشار وارد آورید و ضمن شمردن سه و چهار فشار را قطع کنید. این عمل را تا آغاز تنفس عادی بیمار ادامه دهید (بشرط آنکه بیمار نمرده باشد). لرزش ناگهانی و بالا آمدن قفسه سینه و سرخ شدن رنگ صورت شروع تنفس معمولی را نشان می دهد. . هنگام فشار دادن قفسه سینه، عمل کننده باید ضمناً ارتعاشات محکمی نیز در موضع ایجاد کند. و این کار را با مرتعش کردن مختصر دستها و ارتعاش شدید مچ انجام دهد. مدت زمان شمارش حرکات نیز باید معادل تعداد تنفس مصنوعی باشد

روش سوم برای تنفس مصنوعی

طریقه دیگر تنفس مصنوعی که بسیار رایج و متداول است این است که بیمار بر پشت بخوابد و پارچه یا پتوی کوچکی را لوله کرده در زیر کمر او قرار دهند تا قفسه سینه را بالا آورده بازدم را تسهیل کند. بعد عمل کننده روی بیمار خم می شود و دستهای او را از ناحیه بالای مچ میگیرد، ابتدا آنها را به بالا و پشت سر میبرد و سپس بایک حرکت دایره وار به پایین آورده به طرفین میبرد و در حالی که دستهای بیمار را از آرنج تا میکند روی سینه بیمار می آورد و ساعدها راروی قفسه سینه می فشارد. در این طریقه با بلند کردن دستها عمل دم و با پایین آوردن آنها عمل بازدم انجام می گیرد. این دو عمل باید متناوباً، در هر دقیقه پانزده بار برای افراد بالغ و بیست بار برای کودکان انجام شود.

تنفس مصنوعی برای افرادی که در آب غرق شده اند

طریقه تنفس مصنوعی نوع اول برای کسانی که در آب غرق شده باشند مناسب است زیرا مانع افتادن زبان به داخل حلق میشود و خروج آب را از دهان آسان می کند. راه دیگر برای خارج شدن آب از ریه ها این است که دو دست خود را از طرفین به زیر شکم مغروق، که روی شکم خوابیده است، ببرند و در فواصل کوتاه بیمار را در حدود چند سانتیمتر از زمین بلند کنند ودوباره به حال اول برگردانند.