برفانک اخبار تغذیه و آشپزی سلامت سبک زندگی فناوری اضطراب شدید در مورد جدایی از خانه یا کسانی که کودک نسبت به آنها دلبستگی دارد رخ میدهد یکی از انواع اضطراب کودکان است. دلواپسی مستمر و مفرط در مورد از دست دادن یا صدمه احتمالی برای افراد مورد دلبستگی شان دیده می شود. دلواپسی مستمر و مفرط در مورد واقعه ای مصیبت بار که باعث جدایی از فرد مورد علاقه شان شود مثل دزدیده شدن بسیار آزار دهنده است. امتناع از مدرسه رفتن به دلیل ترس از جدایی، کابوسهای تکرار شونده با محتوای جدایی و امتناع از به خواب رفتن مگر این که نزدیک منبع وابستگی مهم باشد، دیده می شود. ترس از تنها ماندن در خانه وجود دارد. مگر منبع وابستگی یا فرد بالغ مهمی در کنارش باشد. شکایات مکرر از سردرد، دل درد، تهوع و استفراغ به هنگام وقوع یا انتظار جدایی شایع است. شروع اختلال قبل از ۱۸ سالگی و مدت آن حداقل چهار هفته است. دارو درمانی، خانواده درمانی و تعدیل رفتار سودمند است.
مکیدن شست در کودک نشانه اضطراب کودکان
مکیدن شست میتواند به دلیل اضطراب کودکان باشد اما دلیل عمده آن مکیدن به علت ناکامل بودن حرکات لب یا ناکافی بودن عمل مکیدن یا مدت شیر خوردن است، بدون توجه به این که کودک با چه وسیله ای شیر میخورد. قطع شیر خوردن با فشار و اجبار به خصوص موقعی که کودک با ولع شیر میخورد یا تغییر مرتب ساعات شیر خوردن علتهای اصلی مکیدن انگشت ذکر شده است. گرسنگی برای کودک همیشه همراه با اضطراب و بی قراری است؛ در حالی که، موقع شیر خوردن به تدریج کودک آرام می شود و به خواب میرود. اگر کودک قبل از آن که سیر شود و سپس بخوابد شیر خوردنش قطع شود، کودک به مکیدن انگشت خود میپردازد تا بخوابد و این عمل کم کم عادت می شود. درمان معمولاً در ۲ تا ۳ سال اول لازم نیست و در مرحله اول درمان اضطراب و وسواس والدین مورد توجه قرار میگیرد. در مرحله بعد باید توجه کودک را از ناحیه دهان منحرف کرده و دستهای او را باید به وسایل دیگر مشغول کنید. مثلا وادارش کنید کاری انجام دهد. در کودکان طرد شده از مهر مادری باید به اصلاح رابطه کودک و مادر اقدام کرد و در کل نباید برای کودک فرصتی باقی بماند تا انگشتش را بمکد و رفع عادت شود.
اضطراب کودکان و پرخاشگری
این حالت در کودکی تا حدی طبیعی است؛ ولی، در موارد شدید می تواند اولین علامت یک افسردگی یا اضطراب کودکان باشد؛ البته، اغلب واکنشی است انفجاری نسبت به محرومیت و ناکامی، چون کودک نمی تواند خواسته های خود را به تعویق بیاندازد. علت آن به دلیل تضادها و کشمکشهای درونی کودک در مقابل عوامل آزار دهنده یا احساسی عجز و ناتوانی است. معمولاً از ۲ یا ۳ سالگی به بعد یعنی در دورهٔ منفی گری دیده می شود. حالتهای شدید پرخاشگری و عصبانیت اگر ادامه یابد باعث عدم رشد اجتماعی و وجدان اخلاقی می شود و در نتیجه در مراحل بعدی زندگی ممکن است به اختلالات شخصیتی منجر شود. برای درمان باید ابتدا علت را در خانواده جست و جو کرد. والدین این کودکان اغلب افرادی حساس و هیجانی هستند و در تربیت کودکشان جانب اعتدال را رعایت نمی کنند یا در تربیت کودک کوتاهی می کنند یا برعکس در مراقبت از وی افراط می کنند. باید کودک و والدین وی همزمان درمان شوند. مبارزه با علت ناکامی، برخورد منطقی و اطمینان بخشیدن به کودک نیز از راه های دیگر است.
بیش فعالی ارتباطی با اضطراب کودکان دارد؟
اضطراب می تواند معلول بیش فعالی کودک باشد اما به ندرت علت آن است.این کودکان اغلب از توجه کافی به جزئیات در می مانند و در امور تحصیلی یا سایر فعالیتها دچار اشتباه ناشی از بیدقتی می شوند. از حفظ توجه روی فعالیتهای مربوط به بازی و تکالیف ناتوان هستند. به نظر می رسد به صحبتها گوش نمی دهند. اشیای لازم برای انجام تکالیف را گم می کنند، محرکهای بیرونی به آسانی حواسشان را پرت میکند. فراموش کار هستند. دست و پاهایشان بی قرار است و روی صندلی وول میخورند. در کلاس صندلی خود را ترک میکنند. از در و دیوار بالا می روند. در سرگرم شدن بی سر و صدا با فعالیتهای تفریحی و بازی ناتوان هستند. تمام مدت در حال حرکتند. زیاد حرف میزنند. طاقت انتظار کشیدن ندارند و درمان دارویی حتماً است. روان درمانی فردی و خانواده درمانی خطر ابتلا به بزهکاری را کم می کند.
منبع: https://www.barfanak.com
